Op dit moment volg ik een soort schrijfcursus. Iedere dag krijg ik een woord of soms een zin toegestuurd. Hiermee moet ik aan de slag. 10 minuten non-stop doorschrijven en het maakt niet uit of je verhaal heel ergens anders uitkomt dan het woord waarmee je begon. Met deze column doe ik hetzelfde.

Het woord is Loenen.

Loenen is een dorp aan de rand van de Veluwezoom, het heeft ongeveer 3300 inwoners en is onderdeel van de gemeente Apeldoorn. Loenen is sterk in zijn vrijwilligerswerk en het bekende Noaberschap. We letten op elkaar wanneer nodig, maar als het niet hoeft laten we elkaar met rust. Het dorp heeft een zeer actieve dorpsraad die regelmatig met de gemeente in conclaaf is over woonruimte, verkeersveiligheid en ouderenzorg. Loenen heeft ook een zeer groot verenigingsleven met veel vrijwilligers. Loenen is aan de randen omringt door bossen, je kunt hier uren wandelen en buiten het hoogseizoen zelfs zonder mensen tegen te komen. In het hoogseizoen trekt Loenen veel, heel veel, toeristen. We hebben een supermarkt, dienstencentrum, hotel, restaurant en kroeg. In Loenen hebben veel mensen een paard, vaak in de eigen tuin. Veel van ons hebben honden, katten, kippen, geiten en noem maar op. Ook zie je in het buitengebied veel moestuinen. Helaas loopt er een drukke weg door Loenen, een struikelblok voor velen maar we geven de hoop op verbetering niet op. Ach als je het allemaal zo achter elkaar zet moet je vaststellen dat Loenen een heerlijk dorp is om te wonen.

Olga Oudt