Er wordt mij regelmatig gevraagd hoe ik in Loenen terecht ben gekomen. Rond het millennium kwamen wij door toeval met onze tent op een camping in Laag Soeren terecht. Het werd een heerlijke vakantie dus het jaar erop weer deze kant op, heerlijk. Het voelde als thuis.
Gekscherend geroepen dat als we ergens moest wonen het in de regio moest zijn, tja… regelmatig bezochten wij Funda maar ach, werk in de oude regio, kinderen op school, u kent het wel.
Toch bleef het gevoel knagen en ineens lag er een kans. Als we het nu niet deden zouden we het nooit doen. Dus de sprong gewaagd en naar Loenen verhuisd. Vanaf het begin heerlijk, maar ook het, hier hoor ik thuis gevoel.
Nu weten wij dat de grootouders van mijn man uit Zutphen komen en ooit naar Amsterdam zijn vertrokken voor het werk. Maar onlangs heeft mijn zus onze stamboom nageplozen. Zij heeft ontdekt dat mijn grootvader in 1893 in Brummen is geboren en in Eerbeek is opgegroeid voordat hij op zijn 15e naar Amsterdam vertrok voor het werk. Tegenwoordig woont 1 van onze kinderen in Brummen.
Je begint je dus af te vragen hoe dat zit met erfelijkheid. Zou het dan toch gewoon in onze genetisch pakket zitten dat wij hier ons zo thuis voelen?
Regelmatig ben ik in Amsterdam om mijn ouders te bezoeken. Op weg naar huis ben ik altijd zo blij als ik de borden Veluwe en daarna Loenen zie. Dan ben ik namelijk weer thuis!
Olga Oudt
