Als u dit leest hebben we het koudste gedeelte van de winter alweer bijna achter de rug.

Hoe ouder ik wordt, hoe meer en hoe vaker ik getroffen word door het zien van ontluikende sneeuwklokjes, krokusjes en narcissen. Een beetje weemoedig word ik ervan; alweer een winter voorbij, wat zal het komende jaar brengen?

In mijn werk krijg ik vaak te maken met het lied The Rose van Bette Middler. Een prachtig lied over liefde en over hoop.

In de Nederlandse vertaling luidt het laatste couplet:

Onthoud dat in de winter, diep onder de sneeuw

het zaad ligt

dat met de warmte van de zon

een roos wordt

Ook overal in Loenen borrelen, nu vaak nog onzichtbaar, allerlei initiatieven die dit jaar naar boven zullen komen.

Bent u net zo benieuwd als ik?

Met weer een hartelijke groet,

Lian Brandsma